تا حدودی، نوشیدن آب ساده ترین و علمی ترین راه حفظ سلامتی است، اما اگر آبی که می نوشید ناسالم باشد، نه تنها سلامتی را حفظ نمی کند، بلکه به بدن آسیب می رساند.
تشنگی از دست دادن جزئی آب در بدن است. متوسط مصرف آب یک فرد عادی 2000-2500 میلی لیتر در روز است و اکسیداسیون مواد در بدن می تواند 300 میلی لیتر آب تولید کند، بنابراین باید روزانه 2200 میلی لیتر آب با احتساب میزان آب موجود در رژیم غذایی اضافه کرد. در تابستان، مکمل روزانه آب حدود 3000 میلی لیتر برای رفع نیاز بدن انسان است. یک فرد بالغ به طور متوسط حدود 1.5 لیتر در روز ادرار می کند و حدود 0.5 تا 1 لیتر آب از طریق تنفس و تعریق از دست می دهد. برای اطمینان از سلامتی باید روزانه حداقل 2 تا 2.5 لیتر آب بنوشیم.
وقتی صحبت از آب یخ به میان می آید، تقریباً هیچ کس آن را دوست ندارد. به خصوص در تابستان گرم، بسیاری از مردم برای رفع تشنگی و رفع تشنگی، نوشیدنی های سرد، آب یخ یا آبجوی یخی می خرند. با این حال، نوشیدن مقدار زیادی آب یخ به راحتی می تواند باعث انقباض عروق مخاط معده شود، بر هضم غذا تأثیر بگذارد، پریستالیس دستگاه گوارش را تسریع کند و حتی باعث اسپاسم روده و در نتیجه درد شکم و اسهال شود.
آب خالص چطور؟ آب تصفیه شده باکتری ها و سایر مواد مضر معلق در آب را در حین فرآوری حذف می کند و همچنین مواد معدنی مورد نیاز بدن انسان موجود در آب را از بین می برد. این بزرگترین تفاوت بین آن و آب لوله کشی طبیعی است. آب خالص برای همه نیست.
اگرچه نوشیدنی های شیرین شده با شکر مانند آب میوه و نوشابه ها طعم خوبی دارند، اما سرعت جذب آب توسط دستگاه گوارش را کاهش می دهند. نوشیدن مقدار زیادی نوشیدنی به مدت طولانی تأثیر نامطلوب خاصی بر متابولیسم بدن انسان خواهد داشت.
برعکس، آب جوشیده گرم حاوی کالری نیست و بدون هضم می تواند مستقیماً جذب بدن انسان شود و از آن استفاده کند. دما مناسب است، پریستالیس دستگاه گوارش را بیش از حد تحریک نمی کند و ایجاد انقباض عروق آسان نیست. آب گرم پس از تصفیه در آب حالت طبیعی جوشانده می شود. میکروارگانیسم های موجود در آب در دمای بالا از بین رفته اند و عناصر کلسیم و منیزیم باقی مانده در آب برای سلامت بدن بسیار مفید هستند.
